لغو ممنوعیت واردات برنج درفصل برداشت کشاورزرادل شکسته می کند/ اقتصادگیلان باتولیددونیم میلیون تن انواع محصولات کشاورزی به کشاورزان متکی است

جارستان :

یادداشت اختصاصی

اقتصاد گیلان متکی به کشاورزی است و سالانه ٢.۵میلیون تن انواع محصولات کشاورزی دراین خطه زیباى شمالی که ٩ دهم درصد مساحت کشور را دارد با تلاش و همت کشاورزان تولید می شود.
گیلان از حیث تنوع کشت جزء چهار استان برتر کشور است و سالانه انواع محصولات زراعی در این منطقه تولید می شود.
بنابراین میزان محصولات باغی، دامی و شیلاتی استان نیز به ترتیب ۶١٢ هزار تن، ۴٨٣ هزار تن و ٣۴ هزار تن است. سطح زیر کشت برنج در ایران در حدود ۵۶۴ هزار هکتار است که ٢٣٨ هزار هکتار آن در استان گیلان قرار دارد .در بین فعالیتهای کشاورزی، این استان در تولید برنج به عنوان یکی از غلات مهمی که از دیر باز به عنوان یک کالای اساسی مورد توجه بوده، از جایگاه ویژهای در کشور برخوردار میباشد. برنج حاصل تلاش طاقت فرسای سه مرحله عملیات کاشت، داشت و برداشت کشاورزان است. آخرین مرحله عملیات یعنی برداشت برنج در گیلان به سه روش سنتی، نیمه مکانیزه و مکانیزه انجام
میشود.
اقتصاد و تولید برنج گیلان از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است به طوریکه اشتغال بیش از ۵۰ درصد از ساکنان استان، تغذیه عمومی مردم از فرآورده های آن، اختصاص حدود ۳۳ درصد از کل تولید کشور به گیلان، کشت و کار و اقتصاد آن را در مقامی قرار می دهد که در خور توجهات همه جانبه است. با توجه به مزیت های فوق الذکر و با امعان نظر به اینکه طبیعت استان با شرایط اقلیمی مورد نیاز محصول برنج سازگاری قابل توجهی دارد، جا دارد که از پتانسیلهای موجود حداکثر استفاده برای ارتقاء تولید و اقتصاد آن به عمل آید.
این امر در صورتی محقق خواهد شد که از همه نیروهای فکری و کارشناسی شاغل در استان گیلان در تلفیق با تجربیات زارعین پیشرو بهره گیری شود.
از مشکلات و تنگناهای بخش کشاورزی استان و تولید برنج گیلان می توان به اقتصادی نبودن کشاورزی، گرانی نهاده ها، عدم حمایت از کشاورزان، بالا بودن دستمزد کارگران و قیمت پایین محصولات، کمبود آب زراعی، واردات بی رویه برنج اشاره کرد که از جمله دغدغه های مهم این بخش راهبردی در استان است. بررسی ابعاد مختلف کارایی بهره برداران بخش کشاورزی همواره مورد توجه محققان اقتصاد کشاورزی قرار گرفته است لیکن به دلیل عدم کارایی کشاورزان در به کارگیری صحیح عوامل تولید و در نتیجه پایین بودن بهره وری این عوامل باعث شد که توسعه کمی و کیفی محصولات کشاورزی به خصوص برنج در استان با مشکل مواجه شود.
کشت برنج رشت در استان گیلان از سابقه تاریخی و دیرینه برخوردار است. وجود فرهنگ کشت در سراسر استان که جزئی از سرمایۀ ملّی است و در اشتغال و ایجاد درآمد نقش ارزنده‌ای دارد زمینه مساعدی را برای تولید بیشتر آن فراهم می‌کند.میانگین مصرف برنج در ایران حدود ۳۶ – ۳۴ کیلوگرم بوده و مردم گیلان با ۵۳ کیلوگرم مصرف سرانه بیشترین مصرف سرانه برنج را در ایران دارند.بررسی یک دوره آماری ۱۰ ساله کشت برنج گیلان نشان میدهد که سطح زیر کشت برنج گیلان به طور میانگین ۲۳۶۴۳۱ هکتار و میزان تولید شلتوک نیز حدود یک میلیون تن بوده است.
شهرستان رشت با داشتن ۶۲۳۳۶ هکتار برنجکاری و تولید سالیانه بالغ بر ۲۶۱ هزار تن برنج سفید، بزرگترین شهرستان برنجکاری کشور میباشد، به گونهای که ۲۶ درصد سطح زیر کشت برنج گیلان و حدود ۱۱ درصد سطح زیر برنجکاری کشور را به خود اختصاص داده است.حدود ۹۰-۹۵ درصد سطح زیر کشت برنج رشت اختصاص به انواع ارقام کیفی و بومی و مابقی به زیر کشتارقام اصلاح شده و پر محصول رفته است در چند سال اخیر به خصوص سال جاری به واسطه افزایش هزینه های تولید برنج ، کاهش قدرت خرید مردم و واسطه گری های موجود در بازار قیمت برنج مرغوب ایرانی بسیار افزایش پیدا کرده است. موضوعی که طبیعتا یا این محصول را از سبد غذایی برخی از خانوارها حذف و یا خانوار ها را به جایگزینی کالای دیگری به جای برنج ترغیب می کند، موضوعی که در نهایت می تواند منجر به افزایش واردات برنج ارزان قیمت و مصرف برنج بی کیفیت خارجی شود.
بدون شک برنج خارجی به وفور در سطح کشور و حتی استان های شمالی که کانون تولید برنج هستند با بسته بندی های شکیل و زیبا یافت می شوند اگر چند سال هم واردات برنج صورت نگیرد بازار برنج هیچ گونه کمبودی در این زمینه نخواهد داشت.
و این امر تلاش نمایندگان استان هاى شمالى در مجلس شوراى اسلامى را مى طلبد تا تنویر افکار عمومى و دیگر نمایندگان مجلس ، بودجه واردات برنج را به مکانیزه کردن کشت برنج در ایران اختصاص بدهند و با این کار اولا از خروج ارز جلوگیرى شود و ثانیا کارآفرینى ایجاد شود و ثالثا بخش اقتصادى مربوط به برنج و فروارده هاى آن تقویت گردد و چه بسا با توجه به کیفیت برنج ایرانى با صادرات مازاد نیاز کشور ارز آورى صورت گیرد.براى نیل به این موضوع باید مشکلات پیش روى کشاورزان را از سر راه برداشت و با آموزش صحیح و تخصیص اعتبار براى به خدمت گرفتن تکنولوژى در کشت برنج ، کشاورزان را یارى کرد .وبا لغو ممنوعیت واردات برنج درفصل برداشت کشاورزرادلشکسته نکرد.
آینده اى که در سفره همه ایرانیان برنج ایرانى وجود داشته باشد و مازاد نیاز ملت صادر شود ، زیاد دور نیست و فقط یک همت ملى را مى طلبد.