یادداشتی از ایمان یحیی زاده

با درود وسلام خدمت حاج احمد آقای رمضانپور
آشنایی بنده با شما به خیلی از گذشته های دور بر میگردد که خیلی از دوستان هنوز به دنیا نیامده بودنند و اوج آن هم در انتخابات مجلس پنجم بر می گردد ( دو سال قبل از دوم خرداد) که شب ها پوستر شما رو روی دیوارهای شهر می چسباندیم و این باعث افتخار بنده نیز هست اما این هم دلیل بر نقد نکردن شما نمی شود.رزومه سازی برای افرادی که حضور فیزیکی آنها در یاد من و دوستان نیست؛ نمی تواند برای آنها اعتبار کسب کند. این حضور اگر هم بوده باشد اعتباری نمی آورد بلکه فهم و درک درست ازجریانات و تحلیلی منصفانه از اصلاحات حتی اگر یک روزه هم باشد؛ ارجح بر کسانی داردکه سالها عمرشان را گذاشتن ولی همچنان درک درستی از این جریان ندارندو دنبال فرصت طلبی نیز هستند.
حاج احمد آقای بزرگوار
فرق میان منفعت طلبی و اصلاح طلبی امروز دغدغه ما جوانانی است که به سن میانسالی رسیده اند.اما کسانی که امروز برای لقمه ای نان یک روز کیف بر علوی اصولگرای شورا میشوندو یک روز با رزومه سازی دارای عقبه بزرگ سیاسی می گردند؛چه دغدغه ای برای اصلاحات دارند؟ اینان برای نانشان؛ کیف بر و قلم زن می شوند! این کجا با تفکرات اصلاح طلبی هماهنگی دارد؟
حاج احمد آقای عزیز
در رابطه با سه بزرگواری که نام بردید بله این سه بزرگواراز یاران قدیم اصلاحات و شما هستند و احترام شان باید حفظ شود همانطور که احترام شما نیز باید حفظ شود بی احترامی نسبت به هیچکس پسندیده نیست اقایان راستی و ربانی هر کدام به نوبه خود نقش غیر قابل انکاری در جریان اصلاح طلبی دارند و همچنین مهندس رسایی که خود شما از ایشان دعوت کردید که به عنوان کاندیدای شهرداری رشت حضور داشته باشندوایشان هم بعد از حمایت اصلاح طلبان جدی تر وارد عرصه شدند؛خصوصا بعد از استعفای خانم مقیمی تا مابقی ماجرا که همه می دانند…………
حاج احمد آقا عزیز
همه اتفاقات و عهدشکنی ها فقط باعث بی اعتمادی سرمایه اجتماعی جریان اصلاح طلبی شده است که افرادی نظیر من برای آن خون و دلها خوردیم که تنها دارایی ما نیز همین است. البته شاید برای شما فرقی نمی کند.چون همان طور که در جایی فرمودید آرای شما از جریان اصلاحات نبوده و فقط اعتبار فردی تان در طول سالهای گذشته باعث رأی آوری شما شده است!!!برای شما ومن عاقبت به خیری آرزو می کنم.
ایمان یحیی زاده