آیا الماسخاله بازهم رئیس هیات فوتبال گیلان می‌شود!؟

جارستان: با کاندیداتوری مجدد قربانعلی الماسخاله برای چهار سال آینده، زمزمه‌هایی از انصرافِ برخی کاندیدای و عمده تحلیل‌ها هم حکایت از ادامه روند ریاست ۱۲ ساله این هیات توسط اعضای مجمع انتخابات هیات فوتبال گیلان دارد.

اپیزود اول: کارکشتگی در مدیریت

قربانعلی الماسخاله ۷۰ ساله، با سابقه نظامی اما فوتبالی، در اواخر دهه هشتاد چند صباحی به عنوان دبیر هیات فوتبال گیلان فعالیت داشت تا مسیر رسیدن به رأس این هیات ورزشی را خیلی زود طی کرده باشد.

پربیراه نیست که اگر بخواهیم تجربه مدیریتی و توانمندی لابی‌گری در هزارتوی (Labyrinth) فدراسیون فوتبال را به عنوان مهمترین خصوصیت منحصر به فرد الماسخاله نسبت به دیگر کاندیدای رقیب در این برهه قلمداد کنیم، پتانسیل بالقوه‌ای که در سالیان اخیر و با وجود تأثیرات مثبت(آخرین نمونه: باز شدن پنجره نقل و انتقالاتی داماش) اما به دلیل ضعف در ارتباط متقابل با اهالی فوتبال و اصحاب رسانه؛ همچون گذشته در میان حلقه‌ای محصور شده از اتاق‌های زیرین سکوهای عضدی مسکوت می‌ماند!

ضعفی که برخی‌ها آن را به روحیات نظامی سرهنگ الماسخاله مرتبط می‌دانند، این ادعا در حالی مطرح می‌شود؛ که عملکرد تعامل‌گرانه دیگر همکار نظامی وی در اداره‌کل ورزش و جوانان گیلان با اقشار گوناگون جامعه ورزش و اصحاب رسانه قاعدتأ می‌توان موجب رد این ادعا و همچنین الگوی مدیریتی قابل پیشنهاد؛ برای متولی کهنه‌کار فوتبال استان محسوب شود.

اپیزود دوم: جوانگرایی در مدیریت

با وجود تشریح خصوصیت تجربه در پارادوکس اول، اما فقدان انگیزه و عدم جوانگرایی به یکی از مهمترین مباحث انتقادی از سوی منتقدان نسبت به مدیریت یک دهه اخیر هیات فوتبال گیلان مطرح شده است؛ که در واقع رقابت میان جوانگرایی و تجربه در این شرایط را می‌توان مصداق بارز یک پارادوکس در شرایط حاکم دانست.

تا جایی که عمده انتقادات دلسوزانه اهالی فوتبال را می‌توان به کم تحرکی و عافیت‌طلبی‌‌های نهادینه شده و البته نشأت گرفته از میانگین سنی بالای اعضای هیأت رئیسه خلاصه کرد.

مبرهن است که پوئن تجربه به عنوان یک خصوصیت بارز در رأس مدیریت یک سازمان، از اهمیت قابل توجهی برخوردار باشد؛ خصوصیتی که عمومأ مدیران باتجربه با اتخاذ روند جوانگرایی در سطوح کلان تصمیم‌گیری آن سازمان، با بهره‌مندی از ایده‌های جذاب و توانمندی‌ اجرایی توسط نیروهای جوان و تازه‌نفس موجب تقویت عملکرد مدیریتی خود و آن سازمان در آینده خواهند شد. پارادوکسی که در هیات فوتبال گیلان به دلیل بالا بودن میانگین سنی اعضای هیات رئیسه به عنوان یک شاخصِ متضاد با این نظریه مدیریتی؛ نمود بیشتری پیدا کرده است.

اپیزود سوم: تقلیل از قاطعیت تا حداقل برای انتخاب مجدد

البته ادعا و نظریه انتخاب احتمالی الماسخاله توسط اعضای انتصابی مجمع انتخابات هیات فوتبال گیلان، از دیگر مباحث چالشی مطرح شده در محافل عمومی و خصوصی محسوب می‌شود، پروپاکاندایی که در دوره گذشته از انتخابات این هیأت، با سنت شکنی همراه شد.

گرچه انتخابات آذر ماه ۱۳۹۸ در رأس مدیریتی این هیأت تأثیرگذار نبود اما انتخاب مجدد الماسخاله از حداکثریت آرا در ادوار گذشته با تقلیل آرا در آخرین انتخابات دستخوش تغییراتی شد.

واپسین انتخاباتی که با حواشی گوناگون برگزار شد تا کاندیداتوری اسماعیل شاد با اخذ ۶ رأی موافق و همچنین غیبت اعتراضی شش عضو دیگر و مستقل مجمع(مدیرکل وقت، باشگاه ملوان، شهرداری فومن و …) بیانگر خط بطلانی بر قاطعیت آرا و استحکام پایه‌های صندلی ریاست باشد!

با این حال قاعدتأ بازخوانی حواشی انتخابات گذشته می‌تواند بر جذابیت و اهمیت این انتخابات بیافزاید؛ تا با وجود قوانین تأمل برانگیز توسط فدراسیون فوتبال در نحوه برگزاری انتخابات هیات فوتبال استان‌ها، اما همچنان به دلیل حضور اشخاص مستقل در مجمع می‌توان کورسویی از رقابت در انتخابات پیش‌رو را برای پنج کاندیدای دیگر در نظر گرفت و چه بسا حداقل انتظار فوتبال‌دوستان گیلانی در بحبوحه این رقابت انتخاباتی، می‌تواند در رنسانسی از شیوه مدیریتی توسط کاندیدای منتخب خلاصه شود؛ اعلام تکلیفی از سوی آحاد جامعه بر دوش تمامی اعضای مجمع انتخابات هیات فوتبال گیلان، که در انتخابات موعود قطعأ مسئولیت سنگینی را در جهت صیانت از حقوق فوتبال در گیلان بر دوش خواهند داشت!