انگیزه و تلاش دختران ما را به سرمایه گذاری در فوتبال زنان تشویق کرد

جارستان: مالک و مدیرعامل باشگاه فرهنگی ورزشی هیراد رشت معتقد است: در برهه‌ای که سرمایه‌گذاری در ورزش، به خصوص فوتبال، به لحاظ مالی، چیزی جز هزینه نیست، انجام این کار دلی بزرگ می‌خواهد، دلی که فقط با فرمان “مسئولیت اجتماعی” حرکت کند.

به  نقل از خط اول ورزشی، تیم ملی فوتبال زنان آمریکا در جام جهانی گذشته، پیش از شروع رقابت‌ها، در اعتراض به چمن مصنوعی ورزشگاه‌های کشور میزبان یعنی کانادا، بیانیه‌ای صادر کرد و گفت؛ ” بدن ما، شغل ماست و ما آن را در معرض خطر و آسیب قرار نمی‌دهیم”.

این نگاه حرفه‌ای در حالی از سوی زنان آمریکا به ورزش می‌شود که در کشور ما اگر از چالش‌های طبیعی و همه گیری چون زایمان، بارداری و مادرانگی بگذریم، چالش های جدی و اختصاصی تری چون پوشش‌ و اجازه همسر وجود دارد که باعث می شود رسانه‌ها هم کمتر به آن بپردازند؛ در این شرایط سرمایه‌گذار هم ابله نیست که پولش را بیاورد در ورزش بانوان سرمایه‌گذاری کند، جایی که به لحاظ مالی هیچگونه خروجی ندارد.

حال که به همه این چالش‌ها؛ عدم استقبال سرمایه گذار و نداشتن اسپانسر هم اضافه شد، طبیعی است، نقصان ایجاد شده، دختران ما را از ورزش دورتر و گریزان تر کند و درنهایت این فاصله از ورزش و کم تحرکی، انها را چاق‌تر و مریض تر کند تا جایی که آمارها می‌گوید اگر کم تحرکی در کشور ۵۶ درصد است این آمار در بین بانوان ما ۶۵ درصد می‌باشد.

واقعا متولیان ورزش برای رفع این نقیصه چه کرده‌اند؟

بعد از ۴ دهه آن هم با اصرار و تهدید فیفا، پای زنانمان تازه به ورزشگاه ها باز شد، در حالی که هر جا به زنان بها داده‌ایم نفعش را دیده‌ایم؛ همین اخیراً اولین برد تاریخی هندبال زنان در جام جهانی کسب شد یا هانیه رستمی به اولین لژیونر تاریخ تیراندازی کشورمان تبدیل شد و یا اولین امتیاز تیم ملی فوتبال زنان در راه جام جهانی مقابل چین تایپه به دست آمد. همه این موفقیت‌های به ظاهر ناچیز، باید بزرگ انگاشته شوند، چرا که از دل کوهی از بی‌توجهی‌ها به دست آمد. حالا در سایه همه این بی‌توجهی‌ها اگر فرد عاشقی، اگر سرمایه‌گذاری پیدا شود و با هر بهانه ای خواست از ورزش زنان حمایت کند، باید دستانش را بوسید.

 این اتفاق اخیراً در فوتبال زنان گیلان رخ داد.

یک تیم فوتبال متشکل از دخترانی جوان و بومی از دل رشت زیبا برخاستند و غیرممکن‌ها را ممکن ساختند، شاید آن روز که خانواده ” زیبایی”، دخترکانی را جمع کردند تا در قالب یک تیم محلی در لیگ استان بازی کنند، هرگز خواب این روزها را نمی‌دیدند که صاحب تشکیلاتی مستقل به نام باشگاه، کادر فنی، پزشک و سخنگو و سرپرست و صد البته بازیکنانی دارای هدف شوند که رویایشان فقط لیگ برتر و تیم ملی باشد، اما این آرزو را هیراد برایشان رقم زد.

هیراد مجموعه‌ای خدماتی گردشگری است که در ابتدا بیگانه با ورزش بود، ولی انگیزه و میل به موفقیت دختران سرزمینمان، آنها را مجاب کرد، نگاه حرفه‌ای به ورزش داشته باشند.

علی اصغر هاشمی مالک این هلدینگ در گفتگو با خبرنگار خط اول ورزشی می‌گوید: همانطور که گفتید، واقعا با ورزش بیگانه بودیم، کجدار و مریز سرگرم فعالیت‌های اقتصادی خود بودیم که نگاه ملتمسانه این دختران ما را مجبور کرد، یکی دو سالی با نگاه اسپانسری از آنها حمایت کنیم، ولی وقتی تلاش و پشتکار آنها را دیدیم که چگونه در کمترین زمان ممکن، خود را از لیگ استان به لیگ دو و سپس به لیگ یک کشور رساندند، دیگر اسپانسری توجیه نداشت و باید نگاه حرفه‌ای‌تری به ورزش می‌کردیم.

وی با بیان اینکه ” مسئولیت اجتماعی که بر گردن ما بود مجاب مان می‌کرد نگاه وسیع تری به این مقوله داشته باشیم، افزود: از همین رو پیش از شروع رقابت‌های لیگ دست اول فوتبال زنان کشور، اقدام به اخذ مجوز باشگاه داری از اداره کل ورزش و جوانان استان گیلان کردیم تا دخترانمان با داشتن قراردادهایی هرچند ناچیز اما حرفه‌ای، دلگرم به آن در زمین بازی حضور یابند و ایده آل‌ها را رقم بزنند. در برهه‌ای که سرمایه‌گذاری در ورزش، به خصوص فوتبال، به لحاظ مالی، چیزی جز هزینه نیست، انجام این کار دلی بزرگ می‌خواهد، دلی که فقط با فرمان “مسئولیت اجتماعی” حرکت کند، به هر حال ما یک کسب و کاری را در گیلان راه اندازی کردیم و باید به مردمان این سرزمین ادای دین می کردیم، از همین رو با تمام توان در خدمت دختران خودم هستم و انها نیز یقینا با تمام عشق و انرژی فوتبال بازی می‌کنند و پله‌های موفقیت را یکی پس از دیگری همچون گذشته می‌پیمایند.