پایداری‌ها نگران چه هستند؟

پایداری‌ها نگران چه هستند؟

واکنش‌های تند و شتاب‌زده سعید جلیلی و چهره‌های جبهه پایداری به انتصاب علی لاریجانی به دبیری شورای عالی امنیت ملی، تنها یک اختلاف سیاسی ساده نیست بلکه نشانه‌ای است از یک ترس عمیق و ساختاری. گویا آنها نگران بازگشت گفتمان مذاکره، اعتدال و عقلانیت به ساختار امنیتی کشورند. نگران آن که معادله قدرت از دست‌شان خارج شود و دوباره پرونده‌های دیپلماسی از حاشیه به متن تصمیم‌گیری بازگردد. ترس واقعی‌شان، نه از لاریجانی که از پایان انحصار در روایت‌سازی امنیت ملی است. آنها از چه می‌ترسند؟

جلیلی ماند، اما نماند

جلیلی ماند، اما نماند

با احکام جدید در شعام، حضور سعید جلیلی در این شورا به‌صورت نمادین درآمد و عملاً به حاشیه رانده شد. این کنار‌زدگی، بیش از هر چیز، نتیجه مواضع نادرست او در انتخابات ریاست‌جمهوری و رفتارهای مسئله‌دار برخی اطرافیانش است؛ به‌طوری‌که حتی می‌توان گفت که او از حوزه ایدئولوژیک نیز کنار گذاشته شده است.

جلیلی همچنان خود را رقیب پزشکیان می داند؟

جلیلی همچنان خود را رقیب پزشکیان می داند؟

سعید جلیلی، بازنده انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم، همچنان علاقه‌مند است خود را در قامت رقیب رئیس دولت چهاردهم حفظ کند و ازاین‌رو به دنبال یافتن سهمی در نقش‌آفرینی در عرصه سیاست هرازچندگاهی خود را در مقام نقد مسعود پزشکیان قرار می‌دهد.

کاندیدای ما سعید جلیلی است
جبهه پایداری رسما وارد میدان شد:

کاندیدای ما سعید جلیلی است

جارستان: در بیانیه جبهه پایداری آمده است: جبهه پایداری با درک این شرایط حساس و الزامات آن پس از بررسی‌های گسترده که شامل بررسی سوابق قبلی نامزدها، پرسش و پاسخ‌های حضوری و غیرحضوری، ساعت‌ها جلسه با نخبگان سیاسی و انقلابی و همچنین رهنمودهای علمای ثقه بوده، با اکثریت آرای شورای مرکزی «جناب آقای دکتر سعید