
دست دولت در مذاکرات نباید خالی باشد
براساس پیچیدگیهای سیاسی، احزاب سیاسی به خصوص آنها که منتخبشان بر سر کار است و به نوعی با اغماض حزب حاکم در قوه مجریه به حساب میآیند، درحالی که حزب نیستند و جبههاند و درحالی که حاکم نیستند، اپوزیسیون به حساب میآیند چرا باید وارد عرصهای شوند که جز هزینه، نتیجهای برای خود و دولت و کشور ندارد؟ هزینه اول؛ بستن دست دولت اصلاحطلب در مذاکرهای است که طرف مقابل تاکنون هیچ وعدهای برای لغو همه تحریمها نداده است و بهای این سازش را فقط یک صلح مسلح میداند. در میان مذاکره، حمله میکند، صلای پیروزی طرف مقابل را نه به مصالحه که به تسلیم فرا میخواند.