از«بگیر و ببند» تا «بوق سگ»
در ایران، از قدیم به اداره امور شهر و حفظ نظم و امنیت آن اهمیت بسیار داده می شد و این امر طی تاریخ و در ضمن دورههای مختلف تحول و تکامل یافت و در دوره صفوی به حد کمال رسید. در آن عصر شهرها و بلاد به وسیله صاحب منصبانی چون« بیگلربیگی»، «کلانتر»، «داروغه»، «کدخدا»، «میرعسس»، «شحنه»، «گزمه» و… اداره می شدند.





















