این که من به ادارات نامه بنویسم و بچه ها صاحب شغل شوند راهش نیست
در کشوری که تحزب با دوستی و قوم و خویش شکل می گیرد مشخص است که یک نفر می تواند برای بالاکشیدن خود به همه اعضای حزب خود انتقادات علنی وارد کند و جایگاه خود را این چنین بالا ببرد. همه مدیران تا آنن جا که به این افراد بها دهند دارای احترام هستند و مجیزها گفته می شود بعد از آن که نیازی ندارند دوباره شاهد آن خواهیم بود که چگونه انتقادات تندی علیه شان مطرح خواهد شد و این همان روایت ندیم پروری است که از عصر پادشاهی تاکنون در اینجا باقی مانده است.