اردوکشی تندروها علیه منافع و امنیت ملی

جارستان به نقل از ایرنا پلاس؛ چند روزی است پوستری تبلیغاتی در فضای مجازی و بعضی مکان‌های شهری انتشار یافته با عنوان «قیام قم؛ مطالبه استیضاح رئیس جمهور»، فراخوانی برای تجمع و راهپیمایی گروهی است که سال‌ها پیش نیز خود را دلواپسان نامیده بودند و علیه برجام و دستاوردهای دیپلماسی کشور هجمه‌هایی را دنبال کردند.

پرچم‌داران این حرکت که همواره از مدعیان ولایت‌مداری و انقلابی‌گری بوده‌اند در عمل نشان داده‌اند چگونه سناریوهای جناحی معطوف به انتخابات را بر هر مساله‌ای ارجح می‌دانند به طوری که در عنوان فراخوان اخیر این دلواپسان نیز موضوعی مطرح شده که هنوز مدت زمان زیادی از توصیه‌های رهبر معظم انقلاب درباره آن نمی‌گذرد.

این جریان‌ها که ریشه‌های آن را می‌توان در بخش‌هایی از نهادهای انقلابی و همچنین جریان‌هایی همچون جبهه پایداری که از حامیان احمدی‌نژاد بوده‌اند دنبال کرد، پس از آنکه در غیاب رقیب سیاسی، توانستند بعضی از نماینده‌های خود را به کرسی‌های سبز بهارستان برسانند، سنگ مخالفت با دولت روحانی را این بار از تریبون مجلس به سینه زدند.

هنوز مجلس یازدهم کار خود را آغاز نکرده بود که زمزمه‌های استیضاح روحانی در تریبون‌های مختلف این جریان‌ها به گوش می‌رسید و در روزهای نخست مجلس نیز، بر خلاف شعارهای انتخاباتی‌شان که رفع مشکلات اقتصادی مردم بود، نه تنها تصویب لوایح و طرح‌های اولویت‌دار اقتصادی را در دستور کار اصلی خود قرار ندادند بلکه بر طبل استیضاح دولت آن هم در شرایط حساس تحریم‌ها و فشار حداکثری آمریکا بر ملت ایران، کوبیدند.

این اقدامات برآمده از همان الگوی جریانی است که سال‌هاست با عنوان جریان انحرافی، مطالبات انقلابی را با تحریفات التقاطی، به سمت و سویی می‌برد که ضمن ایجاد شکاف میان مردم و حاکمیت، پیام‌های نفاق‌افکنانه نیز به جامعه بین‌الملل ارسال کند تا آن‌ها را به وسوسه‌های شومی بیندازد که در گذشته نیز طمع آن را دنبال کرده‌اند.
هر چند با سخنان رهبر معظم انقلاب در ارتباط تصویری با نمایندگان مجلس، تلاش‌های سیاسی این جریان، برای پیشبرد اهداف جناحی‌شان ناکام ماند زیرا رهبری در این ارتباط تاکید کردند: «سال آخر دولت‌ها معمولاً سال حساسی است و باید مراقبت شود که پیگیری امور به هیچ وجه سست نشود و بر همین اساس اعتقاد راسخ دارم که دولت‌ها باید تا روز آخر وظایف خود را انجام دهند و بعد از پایان دوره قانونی خود، امانت را با ارائه صورت وضعیت، به دولت بعدی تحویل دهند.»

با این حال، دم خروس این جریان‌های مدعی ولایت‌مداری حالا دوباره بیرون زده است و همان راه خود را این بار نه از رهگذر راهروهای بهارستان، بلکه از مسیر اردوکشی خیابانی دنبال می‌کنند تا در روزهایی که رسانه‌ها و افکار عمومی عملا شاهد نمایش درگیری‌های رئیس‌جمهوری کنونی آمریکا و طرفدارانش در خیابان‌ها هستند، دوباره دست به منحرف کردن افکار عمومی و رسانه‌ها بزنند تا پالس‌های خطرناکی را مخابره کنند.

این اقدامات برآمده از همان الگوی جریانی است که سال‌هاست با عنوان جریان انحرافی، مطالبات انقلابی را با تحریفات التقاطی، به سمت و سویی می‌برد که ضمن ایجاد شکاف میان مردم و حاکمیت، پیام‌های نفاق‌افکنانه نیز به جامعه بین‌الملل ارسال کند تا آن‌ها را به وسوسه‌های شومی بیندازد که در گذشته نیز طمع آن را دنبال کرده‌اند.

در واکاوی چنین تحرکاتی شاید لازم نباشد، به گذشته‌های دور نظر داشته باشیم؛ سال ۱۳۹۶ نیز چنین الگویی بر محور مخالفت با دولت در یکی دیگر از شهرهای مذهبی کشور یعنی مشهد در دستور کار قرار گرفت؛ تجمع اعتراضی آن سال از سوی همان جریان‌های مدعی ولایت‌مداری در حالی برگزار شد که جرقه آتشی پر هزینه را در کشور برافروخت؛ آتشی که دیگر خود اصولگرایان و بانیان نخست شکل‌گیری آن، از پرچم‌داری‌اش کنار گذشته شده‌اند و شعارها هر دو جناح را هدف قرار داد.

هزینه‌های تحرکات این جریان‌های «خودولایت‌مدارخوانده» دو سال قبل‌تر از آن نیز هزینه‌های سنگینی را بر کشور تحمیل کرد، آن هم زمانی که در سال ۱۳۹۴، عربستان سعودی پس از فاجعه منا، در ضعیف‌ترین موضع خود در منطقه و جهان قرار داشت اما حمله عوامل همین جریان به سفارت عربستان در ایران، ورق را به نفع سعودی‌ها برگرداند تا آن‌ها که در جایگاه متهم بی‌کفایتی فاجعه غم‌انگیز منا قرار داشتند، به یکباره در نقش مدعی و شاکی، ائتلافی منطقه‌ای-اسلامی علیه کشورمان را شکل دهند.

اما اقدامات خلاف منافع ملی این جریان‌ها، ریشه‌ای قدیمی‌تر نیز دارد؛‌ سال ۱۳۹۱ و در جریان راهپیمایی ملی پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن، نیروهای سازماندهی‌شده همین جریان‌های تندرو، به علی لاریجانی رئیس مجلس آن زمان، حمله کردند و هنگام سخنرانی‌ او، پرتاب کفش و مُهر نماز را نیز در کارنامه‌شان به ثبت رساندند تا در روزی که نشانه وحدت ملی به شمار می‌رود، برگی دیگر از حرکت‌های نفاق‌افکنانه را رقم بزنند.

تندروها حالا دوباره در شهر قم، آتش نفاق خود را روشن کرده‌اند تا بی‌توجه به شرایط ویژه کشور و تلاش مسئولان برای رفع مشکلات مردم و شکستن دیوار تحریم‌ها، بازی سیاسی و جناحی خود را دنبال کنند.

با مروری بر عملکرد، اقدامات و نتایج تحرکات این جریان‌ها، حالا افکار عمومی بیش از پیش بر ماهیتِ ضد منافع ملی آن‌ها آگاه شده‌ است، با این حال پیامدهای اقدامات تندروها، همواره دامن مردم را گرفته و مشکلی بر مشکلات آن‌ها افزوده است؛ در چنین شرایطی ضرورت دارد که نیروهای واقعی انقلابی و ولایت‌مدار، در برابر اردوکشی تندروهای «خودانقلابی‌خوانده» و تحرکات ضدمنافع ملی آن‌ها بایستند تا مصلحت و منفعت کشور، قربانی منافع شخصی، گروهی و حزبی یک جریان خاص نشود.