آبستراکسیون ممنوع

جارستان- انتخاب رییس آخرین سال فعالیت شورای چهارم با آبستراکسیون و عدم حضور ۶عضو  وارد فاز جدیدی شد. در این راستا توجه به چندنکته اهمیت فراوان دارد:

۱-با توجه به امضای صورتجلسه توسط ۶عضو مذکور و سپس ترک جلسه،به نظر میرسد قصه آبستراکسیون ها همچنان به دفعات ادامه داشته و لابد این اعضا با نیت عدم محسوب شدن غیبت های قانونی مبادرت به امضای صورتجلسه حضور کرده اند.

۲-ریشه و فلسفه این ناهماهنگی حداقل در سال چهارم مربوط به اختلاف نظر اعضا در مورد استیضاح یا به عبارتی بقا و عدم بقای شهردار رشت است.

۳-صرفنظر از اعتقاد جمعی و متفاوت شوراییان در باب استیضاح و موافقت و مخالفت های معلوم در این امر، چیزی که بیشترین آسیب و تهدید برای اعضا محسوب شده تحت الشُعَاع قراردادن جدی وجاهت شورای چهارم است. شورایی که دیگر افکارعمومی و به خصوص مردم در پای صندوقهای رای به کلیت آن توجه میکنند و در کنارش نام ناکام یا موفق را ترسیم خواهند کرد. فارغ از اینکه فلان عضو حامی توسعه بوده باشد و دیگری ضد توسعه!

۴-شاید شورای چهارم در مسیر خودکشی خاموش خود گام برمیدارد. بی توجهی به رویکرد بیرونی، لجاجت بر تصمیمات مقطعی که بیشترازآنکه حاوی تحلیل تئوریک باشد ناشی از جلوگیری از موفقیت طیف مقابل شوراست. اینها همه خبراز مسیر رو به زوال شوراخواهدداد.

۵-بدون شک برنده این لجام گسیختگی در عمل و بلندشدن دیوار بی اعتمادی بین اعضای شورا، شخص دکترثابت قدم شهردار رشت محسوب میشود. لزوما این حرف به معنی تمایل به بقا یا عزل وی نیست، بلکه در عمق تحلیل مقصود ایجاد حاشیه امن برای شهردار رشت و بعیدبودن تغییر تا پایان این شورا است.

۶-از حیث اخلاقی افراد متشرع مامور به تکلیفند یعنی اگر به هر دلیل امکان امر به معروف یا جلوگیری از فساد نبود شرط رعایت همان مولفه های اخلاقی دلالت بر ادامه فرایند اخلاقی و پرهیزاز رفتارهای إحساسی میکند، موضوعی که به جد در این آبستراکسیون تحت تاثیر حرکات إحساسی جلوه گر میشود.

۷-به نظر میرسد راه خروج از وضعیت مسکون و در خلا فعلی جلوگیری طیف اقلیت از ایجاد تضاد و تزاحم حداقل در خصوص انتخاب هیات رییسه امسال با طیف اکثریت و همپوشانی با طیف مقابل برای ایجاد مفاهمه مشترک در زمینه های مختلف و البته بازگشت وجاهت شورای شهر رشت خواهد بود.