مدیریت شهری و آسیبهای اجتماعی

آیت کاظم زاده هریس:

نگاه مردم و مدیریت کلان کشور به شهرداری ها هیچگاه نگاهی اجتماعی نبوده است. و همواره مدیریت های شهری در کشور بیشتر پرداختن به خدمات شهری را در دستور کار قرار داده اند و در ارایه خدمات اجتماعی نقش بسیار کمرنگی داشته اند.
در کشورهای توسعه یافته شهرداریها بیش از اینکه کارِ خدمات شهری انجام دهند، به ارایه خدمات اجتماعی می پردازند و به خصوص در بحث پیشگیری از آسیبهای اجتماعی نقش بسیار موثری را إیفا می نمایند.
بر أساس قانون اساسی سازمان بهزیستی کشور متولی سازماندهی آسیبهای اجتماعی درکشور است. و همانطور که بیان گردید، نقش مدیریت های شهری در ایران در ارایه خدمات اجتماعی و ساماندهی آسیبهای اجتماعی بسیار کم است.
امروزه مطالعات انجام گرفته در حوزه آسیبهای اجتماعی ثابت کرده که نقش شهرداریها و میزان مشارکت اجتماعی در پیشگیری و کنترل آسیبهای اجتماعی حائز اهمیت فراوان است. بویژه در کلانشهرهای کشورمان که از بافت جمعیتی ناهمگونی برخوردارند و توجه به چگونگی توزیع جمعیت شهری در آنها، می توان گفت که شهرداریها و سازمان بهزیستی دو رکن مؤثر در پیشگیری و کنترل آسیبهای اجتماعی هستند. ( البته باید اشاره کرد که نحوه توزیع منابع و خدمات در شهرها میتواند از جمله عوامل بروز ناهنجاریها و آسیبهای اجتماعی باشد)
از اینرو تهیه أطلس آسیبهای اجتماعی در کلانشهرها و لزوم انجام مطالعات تخصصی در موردِ نقش مدیریت شهری و مشارکت اجتماعی در پیشگیری و کنترل آسیبهای اجتماعی احساس میشود. چرا که برای مدیریت درست باید برنامه ریزی نمود و برای برنامه ریزی مناسب دسترسی به اطلاعاتی که نتیجه مطالعات در مناطق مختلف شهری و محلات هستند، نیاز ضروری است.
پس از برنامه ریزی درست بر پایه اطلاعات حاصله از تحقیقات و مطالعات محلی ایجاد پایگاههای ارایه خدمات اجتماعی به شهروندان در دستور کار قرار دارد و در موردِ کلانشهر رشت که دارای ۵۵ محله است، سرای هر محله می تواند پایگاه مناسبی باشد.
در نتیجه با ورود مدیریت شهری به بحث خدمات اجتماعی و ایجاد مکانیزمی جهت افزایش مشارکتهای عمومی و هماهنگی شهرداریها با دولت، میتوان ادعا نمود که شاهد کاهش و کنترل آسیبهای اجتماعی در شهرها خواهیم بود.

کارشناس ارشد شهرسازی و برنامه ریزی منطقه ای