پشت‌پا به وفاق

جارستان: هدی احمدی در سازندگی نوشت؛ آنچه دیروز در مجلس و هنگام بررسی فوریت لایحه «اصلاح قانون انتصاب اشخاص در مشاغل حساس» رخ داد عملا یک نه بزرگ به رئیس جمهور و هواداران او بود. اگرچه نمایندگان پایداریچی مجلس آنچنان که حمیدرضا رسایی گفته است پس از انتصاب ظریف (که فرزندانش تابعیت قهری آمریکا دارند) به دنبال اثبات تخلف رئیس جمهور(!) و احیانا بعدش دادگاهی کردن مسعود پزشکیان هستند اما دیروز اکثریت مجلس به طرحی که بوی وفاق و همراهی با دولت را داشت، پشت کردند و خواسته حداقلی دولت را نادیده گرفتند. این می‌تواند یک رفتار سیاسی حساب شده از سوی مجلس باشد. در کمال تعجب بهارستانی‌ها با ۲۰۷ رای مخالف و تنها با ۳۸ رأی موافق از مجموع ۲۵۶ نماینده حاضر در جلسه با فوریت لایحه اصلاح قانون انتصاب اشخاص در مشاغل حساس مخالفت کردند. شبهه‌ای نیست که چهره‌هایی مانند حمید رسایی، امیرحسین ثابتی، محمود نبویان و مهدی کوچک‌زاده به همراه دیگر دوستانشان در بیرون و داخل مجلس هستند که از مدت‌ها پیش برای خانه‌نشین کردن ظریف و در ادامه آن فلج کردن یکی از بال‌های دولت چهاردهم تلاش می‌کنند.

ضعف معاون پارلمانی و وفاق یک‌طرفه

طبعا یکی از وظایف معاون پارلمانی رئیس جمهور در چنین مواقعی این است که از قبل مجلس را برای رأی‌گیری به سود دولت آماده کند اما به نظر می‌رسد که وی در اولین ماموریت خود شکست خورده است. شاید بهتر بود شهرام دبیری به عنوان معاون امور مجلس رئیس جمهور زودتر از اینها با نمایندگان درخصوص اهمیت اصلاح چنین قانونی صحبت می‌کرد و آنها را مجاب به رای دادن به سود دولت می‌کرد. قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس در مهرماه سال ۱۴۰۱ توسط مجلس یازدهم تصویب و شورای نگهبان هم آن را بدون هیچ ایرادی تصویب کرد. قانونی که مهم‌ترین بخش آن بند الف ماده ۲ مبنی بر این بود کسانی که خود، فرزندان یا همسران ایشان تابعیت مضاعف دارند نباید در مشاغل حساس به کار گرفته شوند و گویا حتی علی لاریجانی نیز به بهانه آن رد صلاحیت شده بود و حال محمدجواد ظریف و برخی از چهره‌های مطرح که جریان تندرو دل خوشی از آنها ندارند به عنوان اهرم فشار از آن استفاده می‌کنند.

اعتراف به تسویه با ظریف

با نگاهی به حرف‌های مخالفان این لایحه باز هم بر این مهم صحه گذاشته می‌شود که تمام دغدغه آنها، محمدجواد ظریف است. تلاش پایداری‌ها برای تخریب دولت چهاردهم و آن هم از طریق شناخته شده‌ترین چهره‌اش به نام محمدجواد ظریف به بازی‌ای فرسایشی و روتین تبدیل شده است. ظریف تلاش دارد تا وانمود کند که باید با تندروها سر سازش داشت و از طرفی هم افرادی مانند حمید رسایی دست از تنش برنمی‌دارند.

تفرقه‌اندازی پایداری‌ها به بهانه قانون

در جلسه علنی مجلس، مجید انصاری معاون حقوقی رییس جمهور با مطرح کردن تقاضای دولت برای بررسی یک فوریت لایحه اصلاح قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس گفت: ماده ۲ این قانون شرط انتصاب را اعلام کرده است و به صورت مطلق شروطی را تعیین کرده که مشکلاتی را برای دستگاه‌های مختلف به وجود آورده است. وی توضیح داد: از جمله اشکال تابعیت، تابعیت قهری است. در حال حاضر ۳۲ کشور تابعیت ناشی از تولد فرزند را به طور مطلق به رسمیت شناخته است و ۳۲ کشور هم برای آن شروطی قائل هستند. اما پس از سخنان انصاری، مخالفان به تصویب رسیدن یک فوریت لایحه دولت نشان دادند که این طیف از نمایندگان چه هدفی از اجرای قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس دارند.

ترس از ظریف

به هر رو ظریف در این سال‌ها البته به دلیل دلواپسی‌های گاه و بی‌گاه، بارها مود هجمه تندروها قرار گرفت و همچنان و حتی پس از وزارتش نیز پاسخگوی سوالات برجامی و غیربرجامی اقلیت نزدیک به جبهه پایداری است. کسی که در طول ۸ سال ریاست او بر وزارت امورخارجه در دوران ریاست‌جمهوری حسن‌ روحانی تندروها از او و تیمش به عنوان باند نیویورکی‌ها یاد می‌کردند و تمام تلاش‌شان این بود که ظریف را منزوی و حتی خانه‌نشین کنند. ناراحتی رقبای پزشکیان همین است که آنها فردی مانند ظریف را در ستاد خود نداشتند و هرگز نخواهند داشت که این‌چنین از جان مایه بگذارد و برای کاندیدایی عرق بریزد و ناسزا بشنود و در همان حال رای جمع کند.