✍️سعید حجّاریان، در آن نوبت که ما را وقت خوش بود، هزار و سیصد ‌و هفتاد و شش بود و ما، با خرسندی سبک‌سرانه‌ای به پیشواز آن رخداد رفتیم. اما، طفل زمان فشرد چو پروانه‌ام به مشت جرم دمی که بر سر گلها نشسته‌ایم چندی نگذشت که افتاد مشکل‌ها و سلسله‌ای از قتل‌ها و دیگر