روحانی وجهه اصولگرایی گذشته اش را به کل فراموش کرده است/رئیس جمهور در اردیبهشت سال بعد رقیبی نخواهد داشت

جارستان/حسن روحانی در شرایطی سال پایانی دولت یازدهم را شروع کرده است که کاملا طبیعی دغدغه انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری را هم در ذهن خود می پروراند. در همین اثنا، فضای سیاسی هم تحلیل هایی متنوع را از رابطه دولت جاری با سلیقه هایی که آماده حضور در انتخابات می شوند، طرح می کند. اینکه همنشینی اش با اصلاحات ادامه خواهد داشت یا نه و همچنین نوع تعاملش با اصولگرایان منطقی چگونه خواهد بود و … این روزها جایی پررنگ در ادبیات سیاسی انتخاباتی دارند.

عبدالله ناصری با تأکید بر اینکه تعامل اصلاحات با روحانی گسستنی نیست، همچنین تأکید دارد که این جریان سیاسی از هر گونه تعاملی با اصولگرایان واقع بین استقبال خواهد کرد.

گفت و گوی این فعال اصلاح طلب با “تابناک” در زیر می آید.

* ظاهرا رابطه جبهه اصلاحات با حسن روحانی در انتخابات ۹۶ همان رابطه ای خواهد بود که در خرداد ماه ۹۲ مشاهده شد.

جریان اصلاح طلبی با توجه به نوع عملکردی که آقای روحانی در این سه سال از خود به جای گذاشته، قطعا بنا را بر حمایت مجدد از ایشان خواهند گذاشت و به دلیل های مختلفی گزینه ای غیر از روحانی ندارند. یک دلیل این است که ایشان که با گفتمان اصلاح طلبی وارد میدان شد، تا امروز بایدها و نبایدهای اصلاح طلبی را در رفتار و عملکردش به خوبی نشان داده است. همچنین اصلاح طلبان با وجود عدم تحقق بخشی از وعده ها، می دانند که موانع جدی پیش روی دولت است، البته انتظار از رئیس جمهوری این است که در کنار اختیارات، برای موفق شدن، از خود ابتکارهایی را هم بروز بدهد. به عنوان مثال اگر لازم است، چه در سطح کابینه و چه در سطح مدیریت های استانی تغییراتی به وجود بیاورد تا بتواند در فضایی مناسب تر وارد انتخابات ۹۶ شود. با این حال نمی توان موانع جدی را نادیده گرفت که اصلاحشان خارج از چارچوب قوه مجریه است. مهم، این است که با شروع به کار دولت یازدهم فضای کشور چه در عرصه ملی و چه به لحاظ مراوده با نظام بین الملل عوض شد و دقیقا به همین دلیل جبهه اصلاحات برای دومین بار از حسن روحانی به عنوان کاندیدای مورد وثوق حمایت انتخاباتی خواهند داشت.

* البته چهره های اصلاح طلبی به نمایندگی از جریان منبوع خود انتظارهایی هم از دولت دارند که می توان به اظهارات گاه و بیگاهشان در خصوص تغییر در ترکیب کابینه اشاره کرد. اصلاح طلبان حتما انتظاراتی از روحانی و دولتش دارند که البته گفت آنها توقع دارند تا مشکلات جامعه کاهش پیدا کند و برای خودشان چیزی نمی خواهند. به همین دلیل توقع این است که روحانی در جاهایی که لازم است، جا به جایی هایی داشته باشد تا امور، روندی منطقی تر بگیرد.

* بعد از تغییر در ترکیبِ سیاسی مجلس نشینان و شروع به کار مجلس دهم همه فکر می کردند که روحانی جا به جایی های مدنظرش را شروع کند که این طور نشد.

دلیل این مسأله را فقط می توان از شخص روحانی جویا شد. البته حتما باید این را در نظر گرفت که برآورده کردن بخش قابل توجهی از انتظارات حداکثری از دست ایشان خارج است و به “اجماع در سطح” حاکمیتی احتیاج دارد. با این حال این را قبول دارم که تغییرات برخی از فرمانداران و بخشداران و تعداد معدودی از استانداران لازم است تا از همین امروز جلوی تحرکات خاص در انتخابات گرفته شود. بالاخره سه سال وقتی کافی است تا رئیس دولت بتواند همکارانش در بخش های مختلف را به خوبی بشناسد.

* روحانی چون می‌داند چاره‌ای جز حمایت از او نداریم، به اصولگرایان تمایل پیدا کرده است. این تحلیل را چطور ارزیابی می کنید و اصلاح طلبان چه واکنشی به این مساله احتمالی نشان خواهند داد؟

اگر قرارمان این باشد که در راستای خدمت به کشور و کاهش مشکلات مردم و در نتیجه افزایش رضایتمندی عمومی تلاش کنیم، در به کارگیری چهره های کاردان نباید به وجهه سیاسی شان توجهی شود. اما احتمال اینکه حسن روحانی اصلاح طلبان را کنار بگذارد و به عنوان فردی اصولگرا وارد انتخاب شود، احتمال محال است. اما در خصوص نظر جبهه اصلاحات به همکاری رئیس جمهوری با بدنه منطق مدار اصوگرایی باید گفت که جواب شما را انتخابات مجلس دهم می توان به وضوح یافت. ما موقع بستن لیست انتخاباتی تعدادی از اصولگرایان معتدل را در لیست امید قرار دادیم که این نوع تصمیم گیری بر اساس مانیفست اصلاح طلبی است که با “یکدستی” مخالفت دارد. البته اصولگرایان معتدل هم می دانند، هر تصمیمی به غیر از حمایتِ روحانی به ضررشان تمام خواهد شد.

* شما هم معتقدید که جبهه اصولگرایی نمی تواند رقیبی قدرتمند برای روحانی بتراشد؟

بالاخره این هم یک واقعیت است که اصولگرایان چهره رأی آور ندارند و به همین دلیل، حسن روحانی را انتخاب خواهند کرد تا از ورود احتمالیِ چهره ای تندرو و افراطی به پاستور جلوگیری کنند.

* تعامل اصولگرایان با روحانی ممکن است به حضور پررنگ تر این جریان در دولت دوازدهم ختم شود.

باور کنید که این احتمال هم برای جبهه اصلاحات بهانه ای برای عبور از روحانی نخواهد بود، زیرا اولویت چیزی به غیر از مصالح عمومی و منافع ملی نیست و در برهه خطیر فعلی نباید روی منافع جریانی زوم کنیم. البته روحانی در دولت بعدی کابینه اش را طوری نخواهد چید که در اذهان عمومی تلقی عبور از اصلاح طلبی به وجود آید، چون ایشان وجهه اصولگرایی گذشته اش را به کل فراموش کرده است.

* گروهی هم هستند که همچنان اصرار به تندروی و کارشکنی دارند. مشخصا تکلیف دولت با این نوع تحرکات چیست تا آنها نتوانند در اقبال عمومی تأثیرگذار شوند؟

افرطیون عادت به افراط دارند و نمی توانند آرام بگیرند. اما از آنجایی که هواخواهان تفکر اصلاح طلبی پای کار هستند و خواهند بود، رأی آقای روحانی دست نخورده خواهد ماند و رادیکال هایی که حتی از جانب اصولگرایان هم طرد شده اند، در فضای سیاسی و انتخاباتی هیچ حرفی برای گفتن نخواهند داشت.

* برای سؤال پایانی؛ می توان گفت انتخابات ۹۶ چیزی شبیه به انتخابات سال ۸۰ می شود.

دقیقا. آقای روحانی در اردیبهشت سال بعد رقیبی نخواهد داشت و هیچ سلیقه ای توان رویارویی با ایشان را نخواهد داشت و به عنوان رئیس جمهوری مستقر، مهیای تشکیل دولت دوازدهم خواهد شد.